صنایع سنگبری در بخش غیر فلزات ، مصارف ساینده های فلزی قرار دارد .
بد نیست بدانید امروزه از شات بلاست برای اثر گذاری بر روی چوب ، سنگ ، بتن و خیلی از غیر فلزات دیگر تحت عنوان وسر فصل دکوراسیون و حک کردن یا اچ بر روی آنها بهره می برند .
بطوریکه با ایجاد اصطکاک میان سنگ ، مواد ساینده و ابزار های برش اقدام به جدا سازی سنگ می نمودند .
افزایش مصرف سنگ در بخش ساختمان بخصوص گرانیت در قرن بیستم موجب پیدایش ماشینهای برش سنگ با مواد ساینده فلزی همزمان با تولید انبوه ساچمه و گریت فولادی با اقتباس از همان روش قدیمی بود تا با هزینه کمتر بتوانند سنگ گرانیت را برش دهند. خواص برشی ساینده ها این مواد را جهت برش بسیار با ارزش ساخته بطوریکه علاوه بر فلزات توانسته در بخش برش سنگ نیز کارائی بالائی را داشته باشد .
برش سنگ گرانیت در سیستمهای اره لنگ که ماشینهای شایع برش سنگ در دهه های پیشین بوده، هزینه زیادی به جهت مصرف بالای تیغه ها دربرداشت. متخصصین در این روش ساینده های شکسته را با مقدار حدودی یک سوم از نوع کروی هم سایز باسختی بالا (به همراه ساینده های غیرفلزی) در سیالی قابل چرخش که نقش خنک کننده تیغه ها در مدار (بصورت پالپ) اضافه مینمایند تا علاوه بر افزایش سرعت برش در عملیات، مصرف تیغه ها را نیز تا حد مطلوبی کاهش دادند. ملاک مصرف برای کارخانجات سنگبری، مصرف مواد ساینده به ازای برش یک متر سنگ میباشد. شایان ذکراست امروزه نزدیک به ۱۰ درصد کارخانجات برش سنگ جهان از این روش بهره میبرند.
